Selma Aktaş
@Selmakts
"Katre nice anlasın, ummân anlar bizi..."
Konya
İzmir, 28 Kasım 1991
50 okur puanı
Ocak 2024 tarihinde katıldı
Bir daha hiç mi hiç
Gitmesen....
Çıkıp gelsen...
Şimdi sen gelsen
Dağ suları gibi incecik
Kırılıp dökülen
Uçarı gülüşünle sen
Hep öyle hayata barışık
Çıkıp gelsen...
Düşlerine sığınırım senin, aydınlık
Anılarına...
Gözlerin düşer aklıma, kirpiklerin
Saçların avuçlarıma
Alırım, tel tel sarınır
Isınır avunurum...
Okur Takip Önerileri
Hayat dolduruyor her boşluğu kendince
Bir başka başlangıçla...
Biliyor musun kalbim artık
Bir kuş gibi çırpınarak pencere önlerinde
Titrek kanatlarıyla umudun
Düşmüyor bekleyişin hayal camlarına...
Gözlerim susuyor yüzünde göz göz...
Yüzünü gözbebeklerime çiziyorum...
Bana verdiğin mutluluğu
Paylaşacak kimsem yok
Sevincimi içimde
Ve yalnız taşıyorum.
(Biliyorsun ya Susarak yaşamak zorundayım seni)
Bu yüzden gecelere ve sözcüklere
Bölüyorum ağırlığını
Yüzünü gözbebeklerime çiziyorum
Kırık kalemleriyle kirpiklerimin
Baktığım her yerde seni göreyim
Ve eksilmesin diye imgen
Uykularımda bile Ömrümün evinden Sır vermez derininden kalbimin.
Sesin sesime karıştı, eridi
Doyumun en esrik noktasında titrek
Tenin sindi tenime
Soyulmuş söğüt dalı
Su basmış çimen kokusunda
Kanat vurdu kanımdan sevginin can kuşu
Devindi bir zaman gözlerinin göğünde
Yorulup kondukça ince kıvrımlarına
Mutluluğa yumuldu her sefer kirpiklerin.
Aynasında uyumun gülümseyen aylası
Süzgün uykularda rahat
Kayboldu güzel yüzün kalbimin derininde
Ilık nefesini alıp verdim günlerce
Kimseler görmedi ağzımda açan gülü.
Sevinç mi hüzün mü seçemediğim
Tanımsız duyguların tadıyla
Eğri hançerler gibi içimde gezinen
Şimdi binlerce imge o düş gecesinden
Hepsi seni çağrıştırıp
Hepsi seni biçimleyen..
Öptüm kar yağarken, yüreğinin
Yüzüme dökülen tüy hafifliğini...
Ey sabahın sevinci mutluluğun imgesi
Solgun umutlarıma düşen taze çiy tanesi...
Eksilmesin ömrümün saklı sularından
O düş inceliğinde öpüş içtenliğinde
Gülüşünün yüzünde gümüşlenen aylası.
Sevgisiz mevsimsiz bir donuk zaman içinde
Aldığım tek soluk yaşadığım an oldun
Seninle anlam buldu nesneleri dünyanın...
Aklım dil vermez düşüncelerin
Umarsız ufuklarını okşayıp geçiyor
Doluyor iç denizlerime, unutulmuş,
Duyguların büyülü rüzgârları;
Sularım yüzünü yansıtmaktan mutlu
Ürperiyor sesinin titreşimleriyle.
Adınla yer değiştiriyor içimdeki keder
Daha bir seviyorum yaşadığım günü...
En ince yerinde sözün, en içten
Gülüyorsun ya hani köpük köpük
Binlerce pencere açılıyor içime...
Çok değil ki...
Günüm seninle başlasın istemiştim
Çok değil ki...
Bir içten gülüşünle ışısın gecem
Uzun suskunlukların dilsiziydim
Sesin aksın istemiştim dupduru
Dağ suları gibi serin Yüreğimin ölü topraklarına.
Kirpiklerin gölgelesin yüzümü
Gözlerin ömrümün göğü olsun
Demiştim, çok değil ki...
Çok değil ki...
Bir uzun yürüyüş düşlemiştim
Avuçlarının ince çizgilerinde
Öperek ürkek gülümsemeni usulca.
Dünya tepeden tırnağa sen
Buğulansın istemiştim ılık nefesinle içimin buzlu camları.
Rüzgârda titreyen dallar misali
Bilsen unutmuşum nicedir
Ürpersin tüylerim tel tel her değdikçe
Savrulan saçların solgun tenime.
Çok değil ki, kırılsın acının ayazı
Mutsuzluk dinsin biraz demiştim....