"Kararsızlık içinde bocalamak doğru değil"dedi. Eğrisi doğrusu diye uzun boylu düşünülürse hiç bir adım atılamaz. İlerleyeceğim diye karar vermelisiniz.
İleriye her adım atışımızda, korkunuz o kadar eksilecektir..
"Açtık çok açtık çok çok açtık
Ekmek istedik kadın istedik tanrı İstedik
ve oturup ağladık niye
ve niye hiç görmemiş gibi sanki
oturup hep birlikte ağladık ona şaşıyorum
ona şaşıyorum biz sanki hiç ekmek görmedik
yemek için
"Yediğin her portakalın hayatında yediğin en güzel portakal olma olasılığı vardır. Ama sen mükemmeli arayarak bir kasa portakalı tüketirsen ulaşacağın tek şey aptal bir karın ağrısı olur. Bir şeye karşı ne kadar az beklentin olursa ondan o kadar lezzet alırsın. Bu yüzdendir ki hayatını değiştiren lezzetleri hiç beklemediğin anlarda tadarsın.."
Sonra gittin.
Çocuk oldum bir daha, ağladım.
Kaç şiir, kaç kere sular altında kaldı.
Kitaplar, aşk, her şey.
Her şeyi son bir kere daha kurtaramazdım.
Keşke nane şeker gibi mentollü bir buluttan doğaydım
Keşke dünya toz şekeri ile kaplı olsaydı.
Çocuk oldum sonra ağladım, yağmur bile beni ayıpladı.
Söz dedim, söz verdim.
Ruhumu gömdüğüm yer hala belli.
Güneşi özledim, sonra seni
Keşke gölgesine razı bir fesleğen olaydım.”
sessizlikten midir,
sakinlikten midir,
karanlıktan mıdır,
insanın düşünmeye vakti olduğundan mıdır?
Her şeyin ikiye katlandığı zaman dilimidir gece;
iki kat hüzün,
iki kat özlem,
iki kat yalnızlık,
iki kat..
iki..
....
"Gün doğumunda ki tatlı uykusunu çalar saatle çözmeye çalışan insanoğlu ne de çok tembelleşmişti!
Çalar saatin ötüşü müdür insanı uyandıran, yoksa bilinçaltı mıdır insanı saatin çalgısıyla buluşturan?